کتاب مقدس به دو بخش عمده تقسیم بندی می شود: عهد جدید و عهد عتیق. به طور خلاصه، عهد عتیق داستان یک ملت است، و عهد جدید داستان یک انسان است. آن ملت، به عنوان راهی بود که خدا بواسطه آن، این انسان یعنی عیسی مسیح را به جهان آورد.
عهد عتیق توصیف گر برپایی و حفاظت قوم اسراییل است. خدا وعده داد که از اسراییل برای برکت دادن کل جهان استفاده کند (پیدایش 2:12-3). زمانی که اسراییل به عنوان یک قوم و ملت برپا شد، خدا خانواده ای را در آن قوم بلند کرد که برکت از سوی آن خانواده بیاید: خانواده داوود (مزمور 3:89-4). سپس، وعده آمدن شخصی از خانواده داوود داده شد که برکت موعود را خواهد آورد (اشعیا 1:11-10).
عهد جدید آمدن آن انسان موعود را به تفصیل بیان می کند. نام او عیسی بود، و او نبوتهای عهد عتیق را به تحقق رساند، چرا که زندگی کاملی داشت، جان خود را داد تا نجات دهنده شود، و از مردگان برخاست.
